लोकपाल

{ lokapāla }

Puranic Encyclopaedia

LOKAPĀLA   Indra, Agni, Yama and Varuṇa are called lokapālas. [Śloka 35, Chapter 57, Vana Parva] .

हिन्दी (hindi) WN

noun  जन समूह के हितों की रक्षा करने के लिए नियुक्त व्यक्ति, समूह या संस्था   Ex. यदि किसी नागरिक का काम तय समय सीमा में नहीं होता है, तो लोकपाल, जिम्मेदार अधिकारी पर जुर्माना लगाएगा और वह जुर्माना शिकायतकर्ता को मुआवज़े के रूप में मिलेगा ।

ONTOLOGY:

व्यक्ति (Person) ➜ स्तनपायी (Mammal) ➜ जन्तु (Fauna) ➜ सजीव (Animate) ➜ संज्ञा (Noun)

Wordnet:

ben লোকপাল

kan ಸಾರ್ವಜನಿಕ ತನಿಖಾಧಿಕಾರಿ

mal ലോക്പാല്

mar लोकपाल

ori ଲୋକପାଳ

pan ਲੋਕਪਾਲ

san लोकपालः

See : राजा, दिक्पाल

कोंकणी (Konkani) WN

noun  लोकांच्या हितांच्या राखणे खातीर नियुक्त व्यक्ती, पंगड वा संस्था   Ex. जर खंयच्याय नागरिकाचें काम थारायिल्ल्या शिमेंत जायना, जाल्योर तो लोकपाल, जापसालदार अधिकार्‍याचेर तालांब लायतले आनी तें तालांव कागाळकर्त्याक लुकसाण भरपायेच्या रुपान मेळटले

ONTOLOGY:

व्यक्ति (Person) ➜ स्तनपायी (Mammal) ➜ जन्तु (Fauna) ➜ सजीव (Animate) ➜ संज्ञा (Noun)

Wordnet:

ben লোকপাল

kan ಸಾರ್ವಜನಿಕ ತನಿಖಾಧಿಕಾರಿ

mal ലോക്പാല്

mar लोकपाल

ori ଲୋକପାଳ

pan ਲੋਕਪਾਲ

san लोकपालः

See : दिक्पाल

A dictionary, Marathi and English

pop. लोकपाळ m A king. 2 A regent of a lok or region.

Aryabhushan School Dictionary

 m  A king; a regent of a region.

मराठी (Marathi) WN

noun  जनतेच्या हिताच्या रक्षणासाठी नियुक्त केलेली व्यक्ती, समूह किंवा संस्था   Ex. जर एखाद्या नागरिकाचे काम वेळेत झाले नाही तर लोकपाल त्यासाठी जबाबदार असलेल्या अधिर्‍यावर दंड लावेल आणि तो दंड तक्रारकर्त्याला नुकसानभरपाई म्हणून दिला जाईल.

ONTOLOGY:

व्यक्ति (Person) ➜ स्तनपायी (Mammal) ➜ जन्तु (Fauna) ➜ सजीव (Animate) ➜ संज्ञा (Noun)

Wordnet:

ben লোকপাল

kan ಸಾರ್ವಜನಿಕ ತನಿಖಾಧಿಕಾರಿ

mal ലോക്പാല്

ori ଲୋକପାଳ

pan ਲੋਕਪਾਲ

san लोकपालः

A Sanskrit English Dictionary

लोक—पाल  m.  m. a world-protector, guardian of the w°, regent of a quarter of the w° (the लोक-पालs are sometimes regarded as the guardian deities of different orders of beings, but more commonly of the four cardinal and four intermediate points of the w°, viz. accord. to [Mn. v, 96], 1. इन्द्र, of the East; 2. अग्नि, of South-east; 3. यम, of South; 4. सूर्य, of South-west; 5. वरुण, of West; 6. पवन or वायु, of North-west; 7. कुबेर, of North; 8. सोम or चन्द्र of North-east; others substitute निर्-ऋति for 4 and ईशानी or पृथिवी for 8; according to, [Dharmas.] the Buddhists enumerate 4 or 8 or 10 or 14 लोक-पालs), [ŚBr.] &c. &c.

ROOTS:

लोक पाल

a protector or ruler of the people, king, prince, [Ragh.]; [Rājat.]
N. of various kings, [Bhadrab.]; [Col.]
of अवलोकितेश्वर, [MWB. 198]
protection of the people (?), [R.]

Shabda-Sagara

लोकपाल  m.  ( -लः)
1. A king, a sovereign.
2. A divinity who protects the regions, or the sun, moon, fire, wind, INDRA, YAMA, VARUṆA, and KUVERA.
E. लोक the world, पाल a cherisher; also लोकपालक .

ROOTS:

लोक पाल लोकपालक .