रहाळी

महाराष्ट्र शब्दकोश

 स्त्री. पु .
दाट परिचय ; सहवास ( माणूस , व्यवहार यांशीं ).
घरोबा ; निकट स्नेहसंबध .
( क्व . ) येणाराजाणारांची गर्दी , दाटी , वर्दळ . रहाळणें - क्रि .
चांगला परिचित होणें ; दाट घरोबा असणें .
अंगवळणीं पडणें ; संवय होणें . [ रहाळ ] रहाळसहाळ , रहाळसाळ - वि .
खुल्या दिलाचा ; मोकळा ; मनमिळाऊ .
( व्यापक . ) मनमोकळी ; दिलजमाईची ; प्रेमळ ( भाषा ). [ रहाळणें + शील ] रहाळी - स्त्री . रहाटी - पहा . रहाळीस लागणें - योग्य मार्गास , वाटेस लागणें .