गेह

हिन्दी (hindi) WN

    see : निवास स्थान, घर, आवास

A dictionary, Marathi and English

   gēha n S A house or habitation.

Aryabhushan School Dictionary

 n   A house.

महाराष्ट्र शब्दकोश

  न.  घर ; गृह ; वस्ती ; राहाण्याचें ठिकाण . प्रभो तुज जसें तसें मतिस गेह भासे वन । - केका १०५ . [ सं . ] गेहात्यय - पु . घरदार , आप्तासंबंधी यांचा त्याग . गेहात्यय आणि देहात्यय - पु . सैन्याशानें केलेला घरादाराचा व शरीराचा त्याग . गेहेपटु - वि . घरचा हुषार ; घरांत फक्त वाकबगार पण बाहेर कुचकामाचा ; घरचा देशपांडया ( बाहेर भित्रा ). गेहेपंडित - वि . गांवढळांत पंडित . अरेराव ; घरचा काळ ; घरपंडित . [ सं . ] गेहेप्रगल्भ - वि . जेथें विशेष गरजच नाहीं तेथें धाडस , चपळाई इ० दाखविणारा ; घरशूर . [ सं . ] गेहेमेही - वि . ( घरांत मुतणारा ) घरबश्या ; घरकोंबडा [ सं . ] गेहेशूर , गेहेनर्द्दी - पु . घरांत शूर ; बायकांत शौर्याच्या गप्पा मारणारा पण बाहेर भित्रट , शेंदाडशिपाई . [ सं . ]

A Sanskrit English Dictionary

गेह  n.  n. ( corrupted fr. गृह॑), a house, dwelling, habitation, xxx, 9"> [VS. xxx, 9]; [Mn.]; [MBh.] &c.
    family life, [Jātakam.]
गेह  n.  n. du. ‘the two habitations’, the house and the body, 60, 20"> [BhP. x, 60, 20]

Shabda-Sagara

गेह  n.  ( - हं) A house, a dwelling.
    E. ग a name of ganesha इह् to desire, affix घञ्; that deity being usually invoked upon laying the found- ations of a house.

ROOTS:

ग इह् घञ्;