KNOCKER , s.
(One that knocks) рддрд╛рдбрдпрд┐рддрд╛m.(рддреГ), рдкреНрд░рд╣рд░реНрддреНрддрд╛m.(рд░реНрддреНрддреГ),рддрд╛рдбрдирдХреГрддреН. тАФ
(Of a door) рджреНрд╡рд╛рд░рддрд╛рдбрдиреА, рджреНрд╡рд╛рд░рдореБрджреНрдЧрд░рдГ, рджреНрд╡рд╛рд░рддрд╛рдбрдирдпрдиреНрддреНрд░рдВ.
ROOTS:
рддрд╛рдбрдпрд┐рддрд╛(рддреГ)рдкреНрд░рд╣рд░реНрддреНрддрд╛(рд░реНрддреНрддреГ)рддрд╛рдбрдирдХреГрддреНрджреНрд╡рд╛рд░рддрд╛рдбрдиреАрджреНрд╡рд╛рд░рдореБрджреНрдЧрд░рджреНрд╡рд╛рд░рддрд╛рдбрдирдпрдиреНрддреНрд░рдВ