CREDENCE , s.प्रत्ययः, विश्वासः, श्रद्धा, विश्रम्भः, भक्तिःf. —
(That which gives a claim to credit) प्रमाणं;
‘author worthy of cre- dence,’ प्रामाणिकः, प्रमाणं;
‘to give credence,’ प्रती (c. 2. प्रत्येति -तुं).
ROOTS:
प्रत्ययविश्वासश्रद्धाविश्रम्भभक्तिप्रमाणंप्रामाणिकप्रतीप्रत्येतितुं