To APPERTAIN , v. n. (To belong to one's self) आत्मसात् or आत्माधीनः -ना -नं, or स्वाधीनः -ना -नं, or स्वकीयः -या -यं अस्. —
(To belong, in general) सम्बन्घ् in pass. (-बध्यते). The sense of
‘appertaining’ may often be expressed by the root अस् or विद् with the gen. case: as,
‘money appertains to me,’ मम धनं विद्यते.
ROOTS:
आत्मसात्आत्माधीननानंस्वाधीनस्वकीययायंअस्सम्बन्घ्बध्यतेविद्ममधनंविद्यते