सुमित्रः

संस्कृतम् (Sanskrit) WN

 noun  अभिमन्योः सारथिः।   Ex. सुमित्रस्य उल्लेखः महाभारते अस्ति।

ONTOLOGY:

पौराणिक जीव (Mythological Character) ➜ जन्तु (Fauna) ➜ सजीव (Animate) ➜ संज्ञा (Noun)

 noun  कृष्णस्य एकः पुत्रः।   Ex. सुमित्रस्य वर्णनं भागवते वर्तते।

ONTOLOGY:

पौराणिक जीव (Mythological Character) ➜ जन्तु (Fauna) ➜ सजीव (Animate) ➜ संज्ञा (Noun)

Wordnet:

ben সুমিত্র

guj સુમિત્ર

hin सुमित्र

kas سُمِترٚ

kok सुमित्र

mar सुमित्र

ori ସୁମିତ୍ର

pan ਸੁਮਿਤਰ

tam சுமித்திரன்

urd سومتر

 noun  एकः कविः ।   Ex. सुमित्रस्य उल्लेखः अनुक्रमणिकायां वर्तते
 noun  एकः कविः ।   Ex. ऋग्वेदे कौत्सेन सह सुमित्रस्य उल्लेखः दृश्यते
 noun  एकः दैत्यः ।   Ex. सुमित्रस्य उल्लेखः महाभारते वर्तते
 noun  एकः पुरुषः ।   Ex. सुमित्रः गदस्य पुत्रः आसीत्
 noun  एकः पुरुषः ।   Ex. सुमित्रः श्यामस्य पुत्रः आसीत्
 noun  एकः पुरुषः ।   Ex. सुमित्रः शमीकस्य पुत्रः आसीत्
 noun  एकः पुरुषः ।   Ex. सुमित्रः कृष्णस्य पुत्रः आसीत्
 noun  एकः पुरुषः ।   Ex. सुमित्रः वृष्णेः पुत्रः आसीत्
 noun  एकः पुरुषः ।   Ex. सुमित्रः अग्निमित्रस्य पुत्रः आसीत्
 noun  एकः पुरुषः ।   Ex. सुमित्रः सुरथस्य पुत्रः आसीत्
 noun  एकः राजा ।   Ex. सुमित्रः मगधे आसीत्
 noun  एकः सारथी ।   Ex. सुमित्रः अभिमन्योः सारथी आसीत्
 noun  एकः राजा ।   Ex. सुमित्रः सौवीरे आसीत्