विगुतणें

महाराष्ट्र शब्दकोश

क्रि.  १ गुंतणें ; आडकणें . उध्दव आवडला पुरुषोत्तमा । त्याचिया प्रेमा विगुंतला । - एभा ११ . २५६ . २ गढणें ; मग्न असणें . तो विगुंतला असे अंतरीं । महासुखीं । - ज्ञा २ . ३६२ . ३ स्पर्श करणें ; भिडणें . पारंब्या भेदूनियां धरा । धराधरा विगुंतल्या । - एभा १२ . १५ . ४ जडणें . चीत चैतन्यी वीगुतलें जेव्हळि देखियले यदुरायाचे पाय । - धवले ६२ .