वनायु

{ vanāyuḥ, vanāyu }

Puranic Encyclopaedia

VANĀYU I   A son born to Prajāpati Kaśyapa of his wife Danu. It is mentioned in [Mahābhārata, Ādi Parva Chapter 65, Stanza 25] , that he was the most prominent of the ten sons of Danu.
VANĀYU II   A son born to Urvaśī from Purūravas. The sons of Urvaśī were Āyus, Dhīmān, Amāvasu, Drḍḥāyu Śatāyu and Vanāyu. [M.B. Ādi Parva, Chapter 75, Stanza 25] .
VANĀYU III   A country in ancient India. Mention is made about this country in [Mahābhārata, Bhīṣma Parva, Chapter 9, Verse 56] .

प्राचीन चरित्रकोश

वनायु n.  एक दानव, जो कश्यप एवं दनु के दस प्रधान पुत्रों में से एक था ।
वनायु II. n.  पुरुरवस् राजा को उर्वशी से उत्पन्न छः पुत्रों में से एक पुत्र । अन्य पॉंच पुत्रों के नाम निम्नप्रकार थेः--- आयु, धीमत्, अमावसु, दृढायु एवं शतायु [म. आ. ७०.२२] ।

A Sanskrit English Dictionary

वनायु  m.  m. N. of a country (See comp.)
°युस्   of a son of पुरू-रवस्, [MBh.]; [Hariv.] (also , [VP.])
of a दानव, [MBh.]

The Practical Sanskrit-English Dictionary

वनायुः [vanāyuḥ]   [Uṇ.1.4] N. of a district; निद्रां विहाय वन- जाक्ष वनायुदेश्याः [R.5.73.] -Comp.
-ज a.  a. produced in Vanāyu, (as a horse).

Shabda-Sagara

वनायु  m.  ( -युः)
1. A country distinguished for its breed of horses, (i. e.) ARABIA. also वानायु.
2. An antelope.
E. वन, आयुच् aff.

ROOTS:

वन आयुच्