-
पु. बुंद ; काफी . ( अर . कव्हा )
-
पु. १ घोड्याची रग जिरविण्याकरितां त्यास घ्यावयास लावलेले फेरे ; मंडळें ; घिरटी ; घेर . घोडा भरधांव पळत असतां त्याला वाटेल तसा वळविणें , फिरविणें , फिरविणें , मंडळावर धरणें , पुढे मागें भरधांव सोडणें . ( क्रि०देणें .) ' कर्णाभवतें बहु उरगाभवतें जेवि गरुड कावे घे । ' - मोद्रोण १५ . २० . ' घोड्याला दोन चार कावे दिल्हे मगनिवळ झाला .' ' घोडा पुढल्या काव्यावर फिरवावा .' २ लुच्चेगिरी ; ठकबाजी . ३ गिप्तकट ; मसलत ; लुच्चेगिरीची योजना ; कारस्थान ( क्रि० करणें , बांधणे ). ४ हुलकावणी . ' गनीम यांनी कावे देत देत अंतर्वेदप्रांती गेले ' - भाव ११० . ५ पिछेहाट .' वीरीं घेतला रणकाओं । देखोनि धाविन्नला शाल्वो । ' - एरुस्व १० . ६२ . ( फा . काव् = खणणे , तपासणें ?) कावादावा - पु . लुच्चेगिरी ; सोदेपणा ; भेद . ( क्रि०बांधणें ; करणें ) ' मुलुख काव्यादाव्यानें सर करुन ' - पाव १७ , ( कावा द्वि )
-
पु. गोळा . - लोक २ . ७९ .
-
ना. कारस्थान , गुप्तकट , डाव , मसलत ;
Site Search
Input language: