Dictionaries | References

मुंगीयेचें मढें तें मुंगीयेंच काढावें

   
Script: Devanagari

मुंगीयेचें मढें तें मुंगीयेंच काढावें

   ( महानु.) मुंगीचें मढें मुंगीनेंच उचलून न्यावें. लहान गोष्ट लहान माणसानेंच करावी. विशिष्ट गोष्ट विशिष्ट प्रकारानेंच करावी लागते.

Related Words

मुंगीयेचें मढें तें मुंगीयेंच काढावें   शिवेंवयलें मढें   आडवे आलें तें खांडून काढावें   मढें   नित्य मढें, त्याला कोण रडे   शोभेल तें बोलावें, पचेल तें खावें   रुचेल तें बोलावें, पचेल तें खावें   निघेल तें केरमाती, राहील तें माणिकमोती   माझें तें माझें, तुझें तें माझेंच   माझें तें माझें, तुझें तें माझ्या बापाचें   लहान तें छान, मोठें तें खोटें   जें पोटीं, तें होटीं   हाताला येईल तें   ज्‍याचे नांव तें   दिसले तें पाहावें   धा, जाय तें खा   ज्याचें नांव तें   झालें तें गुदस्‍त   पांचार तें पंचविसार   हत्तीचें मढें   तें   एकास झांकावें, दुसर्‍यास काढावें   दैवीं आलें तें भोगलें पाहिजे   नशीबीं असेल तें भोगलें पाहिजे   भावी होणार तें चुकत नाहीं   मन चिंती तें वैरी चिंतीना   नवसानें मागितलें, तें मुळावर आलें   आडवे आले असतां कापून काढावें   तोंडावाटें काढावें आणि देशांतरास दवडावें   दिवसां घोडें, रात्रीं मढें   दिसे मढें, येई रडें   मढें हलकें करणें   मढें हलकें होणें   देखे मढें, येई रडें   हत्तीचें मढें प्रेत   सायास न घडे तें सहज घडे   राव करणार नाहीं तें गांव करतो   राव करीत नाहीं तें गांव करतो   यमापेक्षां विषाची थोरी, तें प्राण्याला तात्काळ मारी   न बोलतां काम करणें, तें चांगलें होणें   भाकरेचे बोडूंक खंयच्या वाटेन तें कळाना   माका नाका तें सगळे संसाराक नाका   दैवीं लिहिलें तें कदापि न टळे   हंसालागीं जें मिष्टान्न । तें न हंसीलागी जाण ॥   पचेल ते खावें (नि) रुचेल तें बोलावें   काका मामा गा, घरांत असेल तें खा   काका मामा म्हणावें, गांठीं असेल तें द्यावें   रवीलासुद्धां जें दिसत नाहीं तें कवीला दिसतें   मन चिंती तें वैरीही न चिंती   हें चित्र पहा व तें चित्र पहा   सांबरच्या तलावांत जें पडतें तें मीठ होतें   अन्न ज्याचें खावें त्याचें उणे काढावें   दुखणें काढावें पोरांनीं, आणि भूक काढावी गुरांनीं   मेलें मढें आगीला भित नाहीं   मेलें मढें आगीला भीत नाहीं   मडवळाचें मढें भायेर काढल्याबगर कळाना   माकडा हातांतु माणिक दिलें तें ताणें हुंगून पळेलें   तुका म्‍हणे उगी रावचें, कितें जाता तें पळौचें   लष्कर सैल, इन्फंट्री बैल आणि पोलीस करील तें होईल   मांजर आपल्या पोरांस खातें, तें उंदरांस कसें सोडील   अंगी असेल तें काम, पदरीं असेल तो दाम   अग्नीजवळ तूप ठेवलें तर तें विरघळल्याविना कसें राहील   सांगता तें   केंस उपटल्यानें काय मढें हलकें होतें?   शेटें उपटून मढें हलकें होत नाहीं   शष्पें खरवडून काढल्यानें मढें हलकें होत नाहीं   शष्पें भादरल्यानें काढल्यानें मढें हलकें होत नाहीं   ज्‍याचें असेल मढें, त्‍याला येईल रडें   लवं काढली म्हूण मढें हळु जायेना   मढें गेलें मसणा, ताजी ना वासना   मढें झांकुनियां करिती पेरणी। कुणबियाची वाणी लवलाहे॥   सासूबाईचें निघालें मढें, सूनबाईला आलें माहेरचें घोडें   आपल्या डोळ्यांतील मुसळ काढून मग दुसर्‍याचे डोळ्यांतले कुसळ काढावें   आपलें तें गोंजारणें, लोकांचे तें लाजिरवाणें   आपलें तें बापडे, दुसर्‍याचें तें कातडें   आपलें तें बापडे, दुसर्‍याचें तें कारटें   आपलें तें मापटें, दुसर्‍याचें तें दीड पायली   आपलें तें मापलें, दुसर्‍याचें तें दुपायलें   काम करणें तें उत्तम, गौरवणें तें मध्यम   कराल तें थोडें आणि धराल तें घोडें   करील तें कारण बांधील तें तोरण   सांगेल तें कारण आणि बांधील तें तोरण   साजेल तें ल्यावें शोभेल तें बोलावें   गेलें तें गत फाटलें तें खत   जळलें तें कश्मल, उरलें तें कांचन   ताक तें ताक व दूध तें दूध   तुझें तें माझें, माझें तें माझ्या बापाचें!   तुझें तें माझें व माझें तें माझेच   तुमचें तें आमचें, आमचें तें हॅः हॅः!   डोळ्यांचें तें खरें, कानाचें तें खोटें   खोट्याचे मढें तीन शेज पडे, त्‍याला कोण रडे?   खरें तें खरेंच   एकदां विटलें तें तुटलें   ओठाबाहेर तें कोटाबाहेर   शेवटीं गोड तें गोड   गेलें तें गंगेला मिळाले!   जुनें हाड तें जुनेंच   जें कपाळांत तें भोगावें   जें दिसे, तें नासे   जें पिंडीं तें ब्रह्मांडीं   
Folder  Page  Word/Phrase  Person

Comments | अभिप्राय

Comments written here will be public after appropriate moderation.
Like us on Facebook to send us a private message.
TOP