भस्मन् [bhasman] n. n. [भस्-मनिन्]
Ashes; (कल्पते) ध्रुवं चिताभस्म- रजो विशुद्धये
[Ku.5.79.] Sacred ashes (smeared on the body); महादेवोऽथ तद्भस्म मनोभवशरीरजम् । आदाय सर्व- गात्रेषु भूतिलेपं तदाकरोत् ॥ Kālikā P. (भस्मनि हु 'to sacrifice in ashes', i. e. to do a useless work). -Comp.
-अग्निः morbid appetite from rapid digestion of food. -अवशेषa. remaining in the form of ashes; भस्मावशेषं मदनं चकार
[Ku.3.72;] [Ś.3.3.] -अङ्गः a kind of pigeon. (-ङ्गम्) a kind of gem (Mar. पेरोज).
-आह्वयः camphor.
-उद्धूलनम्, -गुण्ठनम् smearing the body with ashes; भस्मोद्धूलन भद्रमस्तु भवते
[K. P.1.] -कारः a washerman.
-कूटः a heap of ashes.
-गर्भः Dalbergia Ongeinensis (Mar. तिवस).
-गन्धा, -गन्धिका, -गन्धिनी a kind of perfume.-गात्रः N. of the god of love.
-चयः a heap of ashes.
तूलम् frost, snow.
a shower of dust.
a number of villages.
-प्रियः an epithet of Śiva.
-भूत a. a. dead.-मेहः a sort of gravel.
-रोगः a kind of disease; cf. भस्माग्नि.
-लेपनम् smearing the body with ashes.
-विधिः any rite performed with ashes.
-वेधकः camphor.-शर्करः (probably) potash.
-शायिन् m. m. N. of Śiva.-सूत-करणम् calcining of quicksilver.
-स्नानम् purification by ashes.