भरण्य

A Sanskrit English Dictionary

भरण्य    1. ( fr. भरण) Nom. P. °यति = सम्-√ भृ g. कण्ड्व्-आदि ( [Gaṇar.])
भरण्य  mfn.  2. mfn. (for भरणीय) to be maintained or cherished or protected, [W.]
भरण्य  m.  m. N. of a son of मुनि, [Hariv.] ( v.l. आरण्य)
भरण्य  f.  n. wages, hire (also f( आ).), [L.] : cherishing, maintaining, [L.]
भरण्य  n.  n. the asterism भरणी, [L.]

Shabda-Sagara

भरण्य  mfn.  ( -ण्यः-ण्या-ण्यं) To be cherished or protected.
 n.  ( -ण्यं)
1. Wages, hire.
2. Cherishing, maintaining.
3. The asterism Bharaṇī.
 f.  ( -ण्या) A woman.
E. भरण maintaining and यत् aff.

ROOTS:

भरण यत्