पुरुमित्रः

संस्कृतम् (Sanskrit) WN

 noun  धृतराष्ट्रपुत्रः।   Ex. पुरुमित्रस्य वर्णनं पुराणेषु प्राप्यते।

ONTOLOGY:

पौराणिक जीव (Mythological Character) ➜ जन्तु (Fauna) ➜ सजीव (Animate) ➜ संज्ञा (Noun)

Wordnet:

ben পুরমিত্র

guj પુરુમિત્ર

hin पुरुमित्र

kas پُروٗمِترٕ

kok पुरुमित्र

mar पुरुमित्र

ori ପୁରୁମିତ୍ର

pan ਪੁਰਰਮਿੱਤਰ

urd پُرومِتر

 noun  एकः योद्धा ।   Ex. पुरुमित्रस्य नाम महाभारते वर्तते
 noun  एकः पुरुषः ।   Ex. पुरुमित्रस्य नाम ऋग्वेदे वर्तते