|
स्त्री. १ धार ; पाणी , पाऊस इ० जोराने पडतांना , फुटक्या भांड्यांतून पाणी , द्रवपदार्थ गळतांना दोरीसारखा दिसणारा पाण्याचा , द्रवपदार्थाचा आकार . २ प्रवाह . ३ वर्षाव . मजवरी फिरली हे दैवदुर्वारधारा । - सारुह ३ . ७३ . ४ विवाह समारंभातील स्वर्णाभिषेकाचे द्रव्य . ५ ( ल . ) संतति ; प्रजा . [ सं . ] पु. १ ( भाडे , विक्री , चाकरी , धंदा इ० व्यवहाराविषयीचा ) संप्रदाय , शिरस्ता , वहिवाट , नियम . शिवाजी महाराज यांचे वेळचे धारे यांनी राज्य चालवावे . - मराचिथोशा ३२ . दहा कोसांस एक रुपया द्यावा असा आमच्या गांवांत भाड्याचा धारा पडला आहे . २ ( शेत जमीन , बागाईत इ० कांवरील ) सरकारी कर , वसूल , सारा . [ सं . धृ ; म . धारा ; प्रा . धार . हिं . धारा ; गु . धारो ] सामाशब्द - वि. ( वयाने ) लहान ; कनिष्ट . येथ सत्त्व ते उत्तम । रज ते मध्यम । तिहीमाजी तम । साविया धारे । - ज्ञा १४ . १३९ . मोठा सर्वातहि हा होय महावीर पांडव , न धारा । - मोभीष्म १२ . २२ . [ प्रा . धार = लहान , छोटा ] स्त्री. १ ( शस्त्र इ० कांची ) तीक्ष्ण कड , धार . तंव दापतियां धारांचे । सुदर्शन काढिले डांबेचे । - शिशु १०७८ . २ ( शस्त्र इ० कांचे ) पाते , पान . लोखंडाचे एक शस्त्र त्याला तीन धारा । - भज ४७ . [ सं . ] स्त्री. ( घोडा ) चौखुरी पळविणे ; घोडदौड . - राव्यको ५ . ३० . [ सं . ] ०करी पु. धारेकरी पहा . [ धारा + कर ] ०घालणे ( मेघांनी ) मुसळधार पाऊस पाडणे . घाली धारा मेघ कडाडिला माथां । वरी अवचिता देखियेला । सामाशब्द - ०तीर्थ न. ( ल . ) ( तलवारीची धार म्हणजेच एक तीर्थ मानले आहे ; कारण शस्त्रांनी चाललेल्या युद्धांत मेलेला शूर पुरुष स्वर्गास जातो अशी एक समजूत आहे त्यावरुन ). रणांगण ; समरभूमि . राजा शिवसिंग धारातीर्थी देहविसर्जन करुनशिवशिव म्हणत शिवलोकास गेला . - संभाजी . धारा तीर्थास निघे ती साधाया जणो महापर्व । - विक ६७ . [ धारा + तीर्थ ] ०तीर्थी - युद्धांत मरणे ; लढतां लढतां मरणे . ०पेंडोळा पु. १ ( व्यवहारांतील , बोली करण्याचा , मोल ठरविण्याचा ) नेहमीचा , साधारणपणे पडलेला शिरस्ता , वहिवाट . शेताचा धारापेंडोळा त्या कुणब्याने मिळविला . ३ ( ल . ) कुटुंबाचा वंशपरंपरागत लौकिक , सोयरीकसंबंध , लागाबांधा इ० . ( क्रि० मिळणे , पटणे , लागणे , मिळवणे , दाखविणे , लावणे ). तुमचा आमचा धारापेंडोळा मिळाला म्हणजे मुलगी देईन . [ धारा = सरकारी सार्याची रकम + पेंडोळा = शेताची मर्यादा , बांध ] ०इत वि. उदक सोडून दिलेले , दान केलेले ( इनाम , जमीन इ० ). कसबे वाई परगणे मजकूर येथे धाराइत इनाम , दिला असे . - वाडशाछ ३७ . [ धारा ] ०सभा स्त्री. ( गु . ) कायदेमंडळ ; कायदेकौन्सिल . या गार्हाण्यांची दाद लावण्याच्या त्या कालच्या मार्गाचेच हल्लींच्या काळी न्यायखाते , धारासभा असे भाग पडले आहेत . - पार्ल १५ . [ धारा = नियम + सभा ; गु . धारासभा ] धारेएहसान न . सरकारने कृपेने कमी केलेला सारा . [ धारा + अर = इहसान = कृपा , उपकार ] धारेएहसानी वि . जीवरील सारा कमी केलेला आहे अशी ( जमीन इ० ). [ धारे एहसान ] धारेकरी पु . ज्याला सरकारसारा भरावा लागतो असे कूळ ; धार्याने जमीन घेणारा ; इजारदार . यास खरेदी , विक्री , गहाण इ० कांचे सर्व हक्क असतात . खोती गांवांत खोतातर्फे धारेकरी धारा भरतो . धारेकरी खोतास नफा देत नाही . धारेपेंडोळे न . धारापेंडोळा पहा . धारेबंदी स्त्री . सरकारी शेतसारा ठरविणे . - वि . बांधलेल्या , ठरीव धार्याचे शेत , कूळ . [ धारा + बंदी ] धारेमाप न . ऐनजिनसी सारा घेण्याचे सरकारी माप . [ धारा + माप ] धारेशुद्धि वि . धार्याला , वहिवाटाला धरुन असलेले ; कायदेशीर ; रीतसर असलेला . [ धारा + शुद्ध = बरोबर ] ०ग्रह गृह - न . उन्हाळ्यांत उपयोगाचे , कारंजी इ० साधनांनी थंडपणा आणलेले , लताकुंजांचे केलेले घर . ऐसी धाराग्रहे सिंचणारि । वाणितां स्थळु जाईल विस्तारी । - शिशु ६३४ . [ धारा + सं . गृह = घर ] पडणे - युद्धांत मरणे ; लढतां लढतां मरणे . ०दत्त वि. हातावर पाणी , उदक धारा सोडून दिलेले ( दान इ० ). पर्वादि पुण्यकाळी अथवा महाक्षेत्री सदक्षणाक धारादत्त ग्राम अथवा भूमि देणे ती द्यावी . - मराआ २५ [ धारा + सं . दत्त = दिलेले ] ०धर पु. ढग ; मेघ . नाना धाराधर धारी । झळंबलिया वसुंधरी । उठिजे जेवी अंकुरी । नानाविधी । - ज्ञा १३ . १०५३ . [ सं . धाराधर ; धारा + धर = धरणारा ] ०धरकाळ पु. पर्जन्यकाळ ; पावसाळा ; वर्षाऋतु . धाराधरकाळे । महानदी उचंबळे । - ज्ञा १४ . २११ . [ धाराधर + काळ ] धारावर्त पु . मुसळधार पाऊस ; एकसारखा व जोराने पडणारा पाऊस . साधु देवालया जातां । पर्जन्ये पीडिला धारावर्ती । - एभा ११ . १५०९ . [ धारा + सं . आवर्त ] धारावाहिकबुद्धि स्त्री . एकाच विषयाच्या ठिकाणी बराच वेळ तदाकार झालेली चित्तवृत्ति . [ धारा + वाह + बुद्धि ] धाराशिव स्त्री . नदीच्या प्रवाहाने ठरलेली दोन गांवांच्या ; शेतांच्या मधली सीमा , हद्द .
|