दोह्य

{ dōhya }

A Sanskrit English Dictionary

दोह्य  mfn.  mfn. to be milked, milkable, [MaitrS.]
दोह्य  n.  n. an animal that gives milk, ii, 177"> [Yājñ. ii, 177] ( cf. दुह्य. दुःख-दोह्य, सुख- दोहा).

The Practical Sanskrit-English Dictionary

दोह्य [dōhya] a.  a. [दुह् कर्मणि ण्यत्] To be milked, milkable; [Y.2.177.]
-ह्यम्    milk.
-ह्या   A cow.

Shabda-Sagara

दोह्य  mfn.  ( - ह्यः-ह्या-ह्यं) To be milked, milkable.
    E. दुह to milk, ण्यत् affix, also दुह्य .

ROOTS:

दुह ण्यत् दुह्य .