डिम्भ

{ ḍimbhḥ }

हिन्दी (hindi) WN

See : अंडा

A Sanskrit English Dictionary

डिम्भ  m.  m. ( cf. म्ब) a new-born child, child, boy, young animal, [Śak.]; [Hāl.]; [Naiṣ.]; [Bālar.]; [Pañcar.]; [ŚāṅkhGṛ.] Sch.
an idiot, [Mālatīm.]; [Sāh.]
a young shoot, [Naiṣ. viii, 2]
an egg, [Pañcar.]
N. of a दानव, [Hariv. ii, 102, 10]
डिम्भ    cf. तोय-.

The Practical Sanskrit-English Dictionary

डिम्भः [ḍimbhḥ]   1 A young child; रे रे ब्राह्मणडिम्भ [Māl.5.28] /29.
Any young animal such as a cub; जृम्भस्व रे डिम्भ दन्तांस्ते गणयिष्यामि [Ś.7.]
A fool, a block-head.
A young shoot. पलालजालैः पिहितः स्वयं हि प्रकाशमासादयतीक्षु- डिम्भः [N.8.2.]
-भा   An infant.