चाहुली

महाराष्ट्र शब्दकोश

 स्त्री. चाहूल ; आवाज ; हालचालीनें होणारा शब्द . राक्षस आला तेचि वेळीं । जाणोनि विप्राची चाहुली । - कथा २ . १३ . १२१ . [ सं . चल ]
०मारणें   चाहूल लागूं न देणें ; आवाज न करतां चालणें . गडी ठेवूनियां बाहेरी । चाहुली मारूनियां संचार करी । तंव या शिंकियाचिया हारी । चाचपडतां सांपडल्या । - निगा ३६ .