गाङ्ग

{ gāṅga }

A Sanskrit English Dictionary

गाङ्ग  mfn.  mf( ई)n. ( fr. ग॑ङ्गा), being in or on the Ganges, coming from or belonging or relating to the Ganges, [MBh.] ( ह्रद, v, 996), [R.]; [Kum. v, 37 &c.]
गाङ्ग  m.  m. ( g. शिवा-दि) metron. of भीष्म ( cf. गाङ्गायनि), [Hariv. 1824]
   of स्कन्द or कार्त्तिकेय, [L.]
गाङ्ग  n.  n. ( scil. अम्बु) rain-water of a peculiar kind (supposed to be from the heavenly Ganges), [Suśr. i, 45, 1, 1]

The Practical Sanskrit-English Dictionary

गाङ्ग [gāṅga] a.  a. (-ङ्गी f.) [गङ्गाया अपत्यं अण्]
   Being in or on the Ganges.
   Coming from or relating to the Ganges; गाङ्गमम्बु सितमम्बु यामुनं कज्जलाभमुभयत्र मज्जतः [K. P.1;] [Ku.5.37.]
   ङ्गः An epithet of Bhīṣma.
   Of Kārtikeya.
   ङ्गम् Rain-water of a peculiar kind (supposed to fall down from the heavenly Ganges).
   Gold.
-ङ्गी   An epithet of Durgā.

Shabda-Sagara

गाङ्ग  mfn.  ( -ङ्गः-ङ्गी-ङ्गं) Belonging or relating to the river Ganges.
  m.  ( -ङ्गः)
   1. A name of KARTIKEYA.
   2. A name of BHISHMA
    E. गङ्गा the GANGA, अण् aff.

ROOTS:

गङ्गा अण्