गर्तः

संस्कृतम् (Sanskrit) WN

 noun  भुव्याः अन्तर्गतः तलः।   Ex. अन्धः पुरुषः गर्ते पतितः।

HYPONYMY:

पल्वलम् कूपः अवपातः सीता परिखा आरः द्रोणी मृतगर्तः आतर्दः ज्वालामुखम्

ONTOLOGY:

भौतिक स्थान (Physical Place) ➜ स्थान (Place) ➜ निर्जीव (Inanimate) ➜ संज्ञा (Noun)

SYNONYM:

अव़टः भूरन्ध्रम् दरः श्वभ्रम्

Wordnet:

asm গাঁত

bd हाखर

guj ખાડો

hin गड्ढा

kan ಕುಣಿ

kas دۄب

kok फोंड

mar खड्डा

mni ꯀꯣꯃ

ori ଗାତ

pan ਟੋਆ

tam பள்ளம்

urd گڈھا , غار , کھڈا

 noun  यवनादीनां प्रेतं भूमौ निधाय तस्य उपरि विनिर्मिता वेदिका।   Ex. श्यामः प्रतिदिने मातुः गर्तस्य पुरतः दीपं प्रज्वालयति।

HOLO COMPONENT OBJECT:

स्मृतिस्थानम्

HYPONYMY:

यवनचैत्यम्

ONTOLOGY:

मानवकृति (Artifact) ➜ वस्तु (Object) ➜ निर्जीव (Inanimate) ➜ संज्ञा (Noun)

Wordnet:

asm সমাধি

bd कबर

guj કબ્ર

hin कब्र

kan ಸಮಾಧಿ

kas پیوٗر

kok थडगें

mal ശവകുടീരം

mar थडगे

mni ꯅꯤꯡꯁꯤꯡ꯭ꯐꯨꯔꯥ

ori କବର

pan ਕਬਰ

tam கல்லறை

tel గోరి

 noun  एकः देशः ।   Ex. ईशान्यभारते वर्तमानस्य त्रिगर्तस्य एकः विभागः
   See : मृतगर्तः, गृहम्