खान

हिन्दी (hindi) WN

 noun  वह स्थान जहाँ से धातुओं के अयस्क आदि खोदकर निकाले जाते हैं   Ex. कोयले की खान में पानी भर जाने के कारण सौ लोग मारे गए ।

HYPONYMY:

स्वर्ण खान रत्नाकर

ONTOLOGY:

भौतिक स्थान (Physical Place) ➜ स्थान (Place) ➜ निर्जीव (Inanimate) ➜ संज्ञा (Noun)

SYNONYM:

खदान खानि आकर आगर योनि

Wordnet:

asm খনি

bd फुंखा

ben খাদান

guj ખાણ

kan ಗಣಿ

kas کھان

kok खण

mal ഖനി

mar खाण

mni ꯈꯣꯅꯤ

nep खानी

ori ଖଣି

pan ਖਾਨ

san आकरः

tam சுரங்கம்

tel గని

urd کان , کھدان

 noun  पठानों की एक उपाधि   Ex. आज मैं खान साहब से मिलने गया था ।

ONTOLOGY:

उपाधि (Title) ➜ अमूर्त (Abstract) ➜ निर्जीव (Inanimate) ➜ संज्ञा (Noun)

SYNONYM:

ख़ान ख़ाँ खाँ

Wordnet:

ben খান

guj ખાન

kan ಖಾನ್

kas خان

mal ഖാന്

mar खान

ori ଖାଁ

pan ਖਾਨ

tam தலைவன்

tel ఖాన్

urd خاں

 noun  प्रभावशाली मुसलमानों विशेषकर एशियाई पठान शासकों की एक उपाधि   Ex. बादशाह ने खान को एक जागीर दे दी ।

ONTOLOGY:

उपाधि (Title) ➜ अमूर्त (Abstract) ➜ निर्जीव (Inanimate) ➜ संज्ञा (Noun)

SYNONYM:

ख़ान

Wordnet:

ben খান

guj ખાન

kok खान

ori ଖାଁ

urd خان , خاں

   See : भंडार

कोंकणी (Konkani) WN

 noun  प्रभावशाळी मुस्लिमांक चड करून अशियायी पठान शासकांची एक उपाधी   Ex. बादशान खानाक एक जागीर दिली

ONTOLOGY:

उपाधि (Title) ➜ अमूर्त (Abstract) ➜ निर्जीव (Inanimate) ➜ संज्ञा (Noun)

Wordnet:

ben খান

guj ખાન

ori ଖାଁ

urd خان , خاں

 noun  पठानांची एक उपाधी   Ex. आयज हांव खानाक मेळपाक गेल्लो

ONTOLOGY:

उपाधि (Title) ➜ अमूर्त (Abstract) ➜ निर्जीव (Inanimate) ➜ संज्ञा (Noun)

Wordnet:

ben খান

guj ખાન

hin खान

kan ಖಾನ್

kas خان

mal ഖാന്

mar खान

ori ଖାଁ

pan ਖਾਨ

tam தலைவன்

tel ఖాన్

urd خاں

Aryabhushan School Dictionary

  f  A mine or quarry.

मराठी पर्यायी शब्दकोश

 ना.  अमीर , राजा , सरदार ( मुसलमानी );
 ना.  अन्न , खाणे , खाद्य .

मराठी (Marathi) WN

 noun  पठाणी वंशातील लोकाची उपाधी   Ex. आज मी खान साहेबांना भेटायला गेलो होतो.

ONTOLOGY:

उपाधि (Title) ➜ अमूर्त (Abstract) ➜ निर्जीव (Inanimate) ➜ संज्ञा (Noun)

Wordnet:

ben খান

guj ખાન

hin खान

kan ಖಾನ್

kas خان

mal ഖാന്

ori ଖାଁ

pan ਖਾਨ

tam தலைவன்

tel ఖాన్

urd خاں

 noun  प्रभावशाली मुसलमानांची विशेषतः आशियायी पठाण शासकांची एक उपाधी   Ex. बादशाहने खानला एक जहागीर दिली.

ONTOLOGY:

उपाधि (Title) ➜ अमूर्त (Abstract) ➜ निर्जीव (Inanimate) ➜ संज्ञा (Noun)

Wordnet:

ben খান

guj ખાન

kok खान

ori ଖାଁ

urd خان , خاں

महाराष्ट्र शब्दकोश

  न. १ खाणें ; खाद्य ; अन्न ' खान पाराचें पान परांचें । ' - विक ५ . २ . ताट ; थाळा . मेजवानी मिठाईचे खाने ' - रा ७ . २११ . ( म . खाणे ; तुल० फा . खवान - थाळा ) ० पोश - पु . तबकावरचें आच्छादन , वस्त्र , रुमाल ' खानपोश जदोजी जवाहार - जडीत मोत्याची झालरचे आणुन ठेविले .' - पदमव ९७ . ( फा . ख्वानपोश )
  पु. धर्मशाळा . ' एक सारासन पद्धतीचा खान आहे . ' ज्ञाको . अ ८१ . ( फा . खानह = घर ; जागा ; वास्तु )
  न. १ खणती . ' ईश्वरी खान घेतलें । ' - गीता २ . ३४२५ . ' स्वाहिता घातलें खान। ' - तुगा ३२५७ . २ खणतीची चोरी . खाणचोरी ; घरफोडी . मी माझें करीत होतो जतन । भीतरिल्या चोरें घेतलें खान । ' - तुगा ३७० . खाणोरी खानचोर पहा . ( सं . खन )
  पु. १ सरदार ; अमीर राजा . २ मुसलमानी पदवी मुसलमान सरदारास ही पदवी असते . विशेषत ; फारसी किंवा पठावी वंशातील थोरांना असे . पुढें हलक्या मोंगलांनाहि वापरुं लागलें . उ० मीरखान , याकुबखान . इ० ( फा .)

A Sanskrit English Dictionary

खान  n.  1. n. ( fr. √ खाद्?), eating, [GāruḍaP.]
खान  m.  2. m. (= خان) a Khan (or Mogul emperor), [Rājat.]