काञ्चि

{ kāñciḥ }

A Sanskrit English Dictionary

काञ्चि  m.  m. pl. N. of a people, [MBh. i, 6684]
काञ्चि  f.  f. = काञ्ची Comm. on [Uṇ. iv, 117]
काञ्चि  n.  ind. ( ifc. °चि), [Śiś. ix, 82.]

The Practical Sanskrit-English Dictionary

काञ्चिः [kāñciḥ] ची [cī]   ची f. [काञ्च् बन्धने इनि]
A woman's girdle or zone furnished with small tinkling bells or other ornaments; एतावता नत्वनुमेयशोभि काञ्चीगुणस्थानमनिन्दितायाः [Ku.1.37,3.55;] [Me.28.] [Śi.9.82;] [R.6.43.]
 N. N. of an ancient city in the south of India, regarded as one of the sacred cities of the Hindus; (for the names of seven cities see अवन्ति). -Comp.
-कलापः, कालापा a.  a. girdle; जघनमरुणरत्नग्रन्थिकाञ्चीकलापं कुवलयनयनानां को विहातुं समर्थः [Bh.1.71.]
-गुणस्थानम्   The hips, haunches; [Ku. 1.37.]
-पुरी, -नगरी   the same as काञ्ची (2).
-पदम्   the hips and loins.
-यमकम्   a kind of paronomasia or punning; cf. [Bk.1.8.]

Shabda-Sagara

काञ्चि  f.  ( -ञ्चिः) See काञ्ची.