उपमानम् [upamānam] 1 Comparison, resemblance; जातास्तदूर्वो- रुपमानबाह्याः
[Ku.1.36.] The standard of comparison, that with which anything is compared; one of the four requisites of an उपमा; उपमानममूद्विलासिनां
[Ku.4.5;] उपमानस्यापि सखे प्रत्युपमानं वपुस्तस्याः
[V.2.3;] [Śi.2.49.] (In
[Nyāya Phil.] ) Analogy, recognition of likeness, considered as one of the four kinds of pramāṇas or means of arriving at correct knowledge. It is defined as प्रसिद्धसाधर्म्यात् साध्यसाधनम्; or उपमितिकरण- मुपमानं तच्च सादृश्यज्ञानात्मकम् Tarka. K. तन्न विश्वसनीयं वो राक्षसानां रणाजिरे । एतेनैवोपमानेन नित्यं जिह्मा हि राक्षसाः ॥
[Rām.6.] 5.54.
A particle of comparison. -Comp.
-उपमेयभावः relation between the subject of comparison and the standard of comparison.
-चिन्तामणिः m. m. N. of a philosophical work.