उपपातकिन्

{ upapātakin }

A Sanskrit English Dictionary

उपपातकिन्  mfn.  mfn. one who has committed an उप-पातक or minor offence, [Mn. xi, 107; 117.]

The Practical Sanskrit-English Dictionary

उपपातकिन् [upapātakin] a.  a. One who has committed an उपपातक. उपपातकिनस्त्वेवमेभिर्नानाविधैर्व्रतैः [Ms.11.17,117.]

Shabda-Sagara

उपपातकिन्  m.  ( -की) A sinner in any but the first degree.
E. उपपातक and इनि affix.

ROOTS:

उपपातक इनि