अविद्य

{ avidya }

हिन्दी (hindi) WN

adjective  विद्या से संबंध न रखने वाला   Ex. वह अपने अविद्य पति को छोड़कर चली गई ।

MODIFIES NOUN:

व्यक्ति

ONTOLOGY:

अवस्थासूचक (Stative) ➜ विवरणात्मक (Descriptive) ➜ विशेषण (Adjective)

Wordnet:

ben অবিদ্য

guj અવિદ્ય

kan ಚಾತುರ್ಯವಿಲ್ಲದ

kas اَنپَڑ

mal പഠിത്തമില്ലാത്ത

pan ਅਨਪੜ੍ਹ

tam அறிவுக்குறைவான

tel చదువుకోని

urd ناخواندہ , غیر تعلیم یافتہ , انپڑھ , جاہل

See : मूर्ख, अनुपस्थित, अशिक्षित

मराठी (Marathi) WN

See : अशिक्षित

महाराष्ट्र शब्दकोश

वि.  अविद्वान ; मूर्ख ; अडाणी . अविद्य सुविद्य न म्हणतां जाण । धरातळीं ब्रह्म ब्राह्मण । त्याचें करुं जातां छळण । कुळनिर्दळण आवश्यक ॥ - एभा १ . ३६४ . [ सं . अ + विद्या ]

A Sanskrit English Dictionary

अ-विद्य  mfn.  mfn. unlearned, unwise, [Mn. ix, 205, &c.]

ROOTS:

अ विद्य

The Practical Sanskrit-English Dictionary

अविद्य [avidya]   a.
Not educated, unlearned, foolish, unwise, अविद्यानां तु सर्वेषामीहात श्चेद्धनं भवेत् [Ms.9.25.] also अविद्यक a. [Mb.5.16.64.]
Not pertaining to knowledge.
द्या Ignorance, folly, want of learning. अविद्यायामन्तरे वर्तमानाः Muṇḍ. [Up.1.2.8.]
Spiritual ignorance; [Av.11.8.23;] [Vāj.4.12.14.]
Illusion, illusion personnified or Māyā (a term frequently occurring in Vedānta; by means of this illusion one perceives the universe, which does not really exist, as inherent in Brahman which alone really exists). The term appears also in the systems of Gautama, Patañjali, Kapila, where it has different bearings; (with Buddhists) ignorance together with nonexistence.

Shabda-Sagara

अविद्य  mfn.  ( -द्यः-द्या-द्यं)
1. Foolish, unwise.
2. Not relating to knowlege. f. ( -द्या)
1. Ignorance.
2. Spiritual ignorance.
3. Illusion.
4. Per- sonified illusion or Māyā.
E. अ priv. and विद्या knowledge.

ROOTS:

अ विद्या

संस्कृतम् (Sanskrit) WN

noun  विद्यया सम्बद्धं यत् न ।   Ex. सा स्वस्य अविद्यं पतिं त्यक्त्वा गतवती ।

MODIFIES NOUN:

मनुष्यः

ONTOLOGY:

अवस्थासूचक (Stative) ➜ विवरणात्मक (Descriptive) ➜ विशेषण (Adjective)

See : मूर्ख