अपह्नुति

{ apahnutiḥ }

हिन्दी (hindi) WN

noun  एक अर्थालंकार   Ex. अपह्नुति में किसी वस्तु का निषेध करके दूसरी वस्तु की स्थापना की जाती है ।

HYPONYMY:

छेकापह्नुति

ONTOLOGY:

गुणधर्म (property) ➜ अमूर्त (Abstract) ➜ निर्जीव (Inanimate) ➜ संज्ञा (Noun)

SYNONYM:

अपन्हुति

Wordnet:

ben অপিনিহিতি

guj અપહ્નુતિ

kok अपह्नुती

mni ꯑꯞꯍꯅ꯭ꯨꯇꯤ

ori ଅପହ୍ନୁତି

pan ਅਪਹਨੁਤੀ

san अपह्नुतिः

urd بناَئی ہوئی بات

See : टालमटोल, दुराव

महाराष्ट्र शब्दकोश

 पु. स्त्री .
लपवणूक ; लपविणें ; दडविणें . करीतसें नित्य अपह्रवाला । - सारुह २ . ७४ .
एक अर्थालंकार . उपमेय उपमान असल्याचें वर्णन ; उपमेयावर त्याच्या वास्तविक स्वरुपाचा अपलाप करुन उपनामाचा आरोप करणें . हा अलंकार उपमेचाच एक प्रकार आहे . उ० न हें नभोमंडल वारिराशि । इ०

A Sanskrit English Dictionary

अप-ह्नुति  f.  f. ‘denial, concealment of truth’, using a simile in other than its true or obvious application, [Kpr.]; [Sāh.]

ROOTS:

अप ह्नुति

The Practical Sanskrit-English Dictionary

अपह्नुतिः [apahnutiḥ]  f. f.
Concealment of knowledge, denial.
(In Rhet.) A figure of speech, in which the real character of the thing in question is denied and that of another (alien or imaginary) object is ascribed to, or superimposed upon, it; प्रकृतं यन्निषिध्यान्यत्साध्यते सा त्वपह्नुतिः [K. P.1;] (उपमेयमसत्यं कृत्वा उपमानं सत्यतया यत्स्था- प्यते साऽपह्नुतिः) e. g. नेदं नभोमण्डलमम्बुराशिर्नौताश्च तारा नवफेनभङ्गाः । नायं शशी कुण्डलितः फणीन्द्रो नासौ कलङ्कः शयितो मुरारिः ॥ see also K. P.1 and [S. D.683-84.]

Shabda-Sagara

अपह्नुति  f.  ( -तिः)
1. Denial or concealment of knowledge.
2. A figure of rhetoric, applying a description or simile to other than its obvious application.
E. अपह्नुङ् and क्तिन् aff.

ROOTS:

अपह्नुङ् क्तिन्