अपचितिः [apacitiḥ] f. f. (P.VII.2.3 Vārt.)
Loss, decay, decline, destruction; न वैनतेयो गरुडः प्रशंसति महाजनम् । दृष्ट्वा- सुपर्णोऽपचितिं महत्या अपि भारत ॥
[Mb.6.3.84.] Expense.
Atonement, amends; निहत्य पितृहन्तारं यास्याम्यपचितिं पितुः
[Bhāg.1.66.27.] Compensation, expiation of sin.
Exclusion.
Punishing.
N. N. of a daughter of Marīchi.
Honouring, worshipping, showing reverence, worship; अहं त्वपचितिं भ्रातुः पितुश्च सकलामिमाम् (करिष्यामि)
[Rām.2.74.3;] विहितापचितिर्महीभृता
[Śi.16.9.1.17;] (where it also means loss, destruction हानि), अस्य वनशुन इवापचितिः 15.34; देवतोचितामपचितिं संपाद्य
[K.324;] [Ki.6.46;] 11.9. cf. स्त्री पूजायामपचितिर्द्वयोश्च स्यात्क्षयार्चयोः
[Nm.]