अनुषङ्गिन् [anuṣaṅgin] a.
Connected with, adhering or sticking to; अनीकजे रजसि मुखानुषङ्गिणि
[Śi.17.57.] Following as a necessary consequence; यस्यानुषङ्गिण इमे भोगादयो भवन्ति
[Bh.3.76.] Related or applicable to, common, prevailing (अनुक्षणं प्रसक्त); सप्तकस्यास्य वर्गस्य सर्वत्रैवानुषङ्गिणः
[Ms.7.52;] विभुतानुषङ्गि भयमेति जनः
[Ki.6.35] connected with, natural to, greatness.
Addicted to, devoted or attached to, fond of.