अधिवास

{ adhivāsḥ }

हिन्दी (hindi) WN

   See : आवास, अधिवासन

A dictionary, Marathi and English

   adhivāsa m S A neighbor.

Aryabhushan School Dictionary

  m  A neighbour.

मराठी पर्यायी शब्दकोश

 ना.  जन्मस्थान , मूळ ठिकाण ;
 ना.  कायमचा पत्ता , नेहमी राहण्याचे ठिकाण ;
 ना.  विधिसंमत निवासस्थान .

मराठी (Marathi) WN

   See : निवासस्थान

महाराष्ट्र शब्दकोश

  पु. 
   राहण्याचें स्थान ; वास्तव्य ; राहणें . यज्ञीं अधिवासु श्रुति । - ज्ञा ३ . १३७ .
   शेजार . [ सं . अधि + वस ]

नेपाली (Nepali) WN

 noun  अधिवासी हुने अधिकार   Ex. गलत काम गरेको कारण उसको आफ्नो अधिवास खोसियो

ONTOLOGY:

ज्ञान (Cognition) ➜ अमूर्त (Abstract) ➜ निर्जीव (Inanimate) ➜ संज्ञा (Noun)

Wordnet:

bd थामोन्थाय

guj અધિવાસીત્વ

hin अधिवासित्व

kas شہریت

kok अधिवासित्व

mal കുടിയേറ്റ അധികാരം

mar अधिवासित्त्व

mni ꯃꯤꯔꯝꯗ꯭ꯈꯨꯟꯗꯥꯕꯒꯤ꯭ꯍꯛ

ori ଅଧିବାସିତ୍ୱ

tel ఆదివాసీత్వం

urd شہریت

   See : आवास, अधिवासन

A Sanskrit English Dictionary

अधि-वास  m.  1. ([ [ŚBr.]; [MBh.]]) m. an upper garment, mantle.

ROOTS:

अधि वास

अधि-वास  m.  2. m. an inhabitant

ROOTS:

अधि वास

   a neighbour
   one who dwells above
   a habitation, abode, settlement, site
   sitting before a person's house without taking food till he ceases to oppose or refuse a demand (commonly called ‘sitting in dharṇā’)
   pertinacity.
अधि-वास  m.  3. m. perfume, fragrance

ROOTS:

अधि वास

   application of perfumes or fragrant cosmetics.

The Practical Sanskrit-English Dictionary

अधिवासः [adhivāsḥ]   1 Abode, residence; dwelling; सतत˚सुभगा- पिंतस्तनम् [Māl.5.8;] तस्यापि स एव गिरिरधिवासः [K.137;] लक्ष्मीभृतोऽम्भोधितटाधिवासान् [Śi.3.71] situated on; settlement, habitation. वसन्ति मन्नियोगेन अधिवासं च राक्षसाः [Rām.3.36.4.]
   An inhabitant, neighbour.
   Obstinate pertinacity in making a demand, sitting without food before a person's house till he ceases to oppose or refuse it (Mar. धरणें).
   [अधिवासयति देवता अनेन, करणे घञ्] Consecration of an image especially before the commencement of a sacrificial rite; see अधिवासनम् also. शुद्धाधिवासाश्च विशुद्धसत्त्वाः [Bu. Ch.1.39.]
   A garment, mantle (अधीवासः also).
   A birth-place; जातिश्रेण्यधि- वासानां कुलधर्माश्च सर्वतः । वर्जयन्ति च ये धर्मं तेषां धर्मो न विद्यते ॥ [Mb.12.36.19.]
अधिवासः [adhivāsḥ]   Application of perfumes or fragrant cosmetics; scenting, perfuming; fragrance, scent, fragrant odour itself; अधिवासस्पृहयेव मारुतः [R.8.34;] [Śi.2.2,] 5.42; [K.183.]

Shabda-Sagara

अधिवास  m.  ( -सः)
   1. A house, an abode.
   2. Place, situation.
   3. Continu- ance, perseverance.
   4. Perfuming the person, &c.
   5. A neighbour. 6. Neighbourhood.
    E. अधि, and वस to dwell,

ROOTS:

अधि वस

   with घञ् affix; or वास to fumigate,
   with अच्