अतिप्रसङ्गः [atiprasaṅgḥ] प्रसक्तिः [prasaktiḥ] प्रसक्तिः f.
Excessive attachment; नातिप्रसङ्गः प्रमदासु कार्यः
[Pt.1.187;] स्त्रीष्वतिप्रसङ्गात्
[Dk.11.] Over-rudeness, impertinence; तद्विरमातिप्रसङ्गात्
[U.5;] मा भूत्पुनर्बत कथंचिदतिप्रसङ्गः
[Mv.3.16] indiscretion or imprudence; यदेतावतः परिभवातिप्रसङ्गस्य तुल्यं स्यात् Mv.5 an insult.
Extraordinary or unwarrantable stretch of a (grammatical) rule, or principle; also = अतिव्याप्ति q. v.
A very close contact; अतिप्रसङ्गाद्वि- हितागसो मुहुः
[Ki.8.33] (अविच्छेदसङ्गः).
Prolixity; अलमतिप्रसङ्गेन
[Mu.1.]