अगुण [aguṇa] a.
Destitute of attributes (referring to God).
Having no good qualities, worthless; अगुणोऽ यमकोशः
[M.3,] गुणयुक्तो दरिद्रोऽपि नेश्वरैरगुणैः समः ॥
[Mk.4.] 22.
-णः [न. त.] A fault, defect, demerit, vice; तद्वः सर्वं प्रवक्ष्यामि प्रसवे च गुणागुणान्
[Ms.3.22;] गुणागुणज्ञ knowing merit and demerit; लोभश्चेदगुणेन किम्
[Bh.2.55;] अगुणेषु तस्य धियमस्तवतः
[Ki.6.21.] vices; -णम्
Absolution (मोक्ष, कैवल्य); धर्मादयः किमगुणेन च काङ्क्षितेन
[Bhāg. 7.6.25.] Supreme Being (परब्रह्म). -Comp. _वादिन्a. fault-finding, censorious, not appreciating merits.-शील a. of a worthless character.