एकनाथी भागवत - श्लोक ३२ वा

नाथमहाराजांचा हा प्रासादिक ग्रंथ परमपूज्य असल्याने यावर भक्तजनांची आदरबुद्धी आहे.


रजः सत्त्वतमोनिष्ठा रजःसत्वतमोजुषः ।

उपासत इन्द्रौख्यान् देवादीन्न तथैव माम् ॥३२॥

रजतमाचेनि उन्मत्तें । सत्व संकीर्ण होय तेथें ।

तेव्हां रजाचेनि संमतें । काम चित्ततें व्यापूनि खवळे ॥२९॥

अतिकाम खवळल्या चित्तीं । गुणनुसारें विषयीं प्रीती ।

तेव्हा सकामाची संगती । धरी निश्चितीं भावार्थें ॥३३०॥

सकामसंगती साचार । काम्यकर्मी अत्यादर ।

स्वर्गभोगीं महातत्पर । यजी देवपितर प्रमथादिक ॥३१॥

मी सर्वात्मा सवेश्वर । त्या माझ्या ठायीं अनादर ।

कामलंपटत्वें नर । देवतांतर उपासिती ॥३२॥

म्हणसी देवतांतर जें कांहीं । तें तूंचि पैं गा सर्वही ।

हाही ऐक्यभावो नाहीं । भेदबुद्धीं पाहीं विनियोग ॥३३॥

एंद्रादि देवद्वारां जाण । मीचि होय गा प्रसन्न ।

त्या माझ्या ठायीं नाहीं भजन । सकाम मन स्वर्गार्थी ॥३४॥

दृढ कामना जडली चित्तीं । सांगतां स्वर्गीं पुनरावृत्ती ।

तेही हितत्वेंचि मानिती । ऐक निश्चितीं अभिप्रावो ॥३५॥


References : N/A
Last Updated : September 19, 2011

Comments | अभिप्राय

Comments written here will be public after appropriate moderation.
Like us on Facebook to send us a private message.
TOP