जयजय महावीर धीर चिरंजिव, मारुती बलभीमा ।
जनकसुता-भय-शोक-निवारण,कपिगण-विश्रामा ।
दशकंधर पुर दाहक प्रियकर, दाशरथी रामा ॥जयजय॥धृ.॥
जन्मतांचि पुढें नवल देखिलें, रक्तवर्ण नयनीं ।
बाळ क्षुधित तें फळ म्हणुनि बळें, झेंपावें गगनीं ।
ग्रहणकाळ खग्रास केतुवत, रवि घालि वदनीं ।
समर करुनि अरि अमर भासिले, करितां संग्रामा ॥जय० १॥
कडाडिलें ब्रह्मांड झोकितां, क्रोधें उड्डाण ।
क्षणमात्रें तळ मुळ उत्पाटुन, आणिला गिरि द्रोण ।
लक्ष्मणासह मृत रणकपिचा, जीवविला प्राण ।
खळ राक्षसकुळ सकळ धाडिलें, रविनंदन-धामा ॥जय० २॥
वज्रतनू घनशाम विराजे, तेज प्रखर तरणी ।
अटिव जेठि निट कटि कासूटी, कुंडलेंदु करणी ।
मुगुट गळा हार भार डोलती, नुपुर द्वय चरणीं ।
सजल नयन पुट जलज वदन शशि, सज्जन सप्रेमा ॥जय० ३॥
दुर्घट संकटें कोटि लोपतीं, देतां बुभुःक्कार ।
करुणासागर नत जनिं वागवि, ब्रीद अहंकार ।
विष्णुदास कर जोडुनि नमना, करि वारंवार ।
चरण गुणार्णव अगणित वर्णन, न कळे तव सीमा ॥जय० ४॥