शांत हरि हास्य धरि; सौख्य झाले जनी ॥ध्रु०॥
शेषशाई जली एकला श्रीपती घेतसे मननसुख, मर्दुनी खला रणी ॥१॥
श्री दिसत त्यागहत, खेदमूर्ती खरी ।
धुंडिता सुरभुवन, नादिसे हरिचरण; द्यावया प्राण, मग चालली सागरी ॥२॥
साहसचि भेटवित देव-चरण क्षणी ।
सेवनी हरी पदीं, श्री, स्वमुख पाहतचि विस्मिता, विकसवी पतिनयन;
त्या क्षणी, शांत हरि हास्य धरि; सौख्य झाले जनी ॥३॥
(राग - मल्हार, ताल - झपताल. 'देखो सखि आज रघुनाथ' या चालीवर.)