भूपाळी - उठि उठि कृष्णाबाई । स्वरू...

उठि उठि कृष्णाबाई । स्वरूपसुंदर कान्हाई ।
काशीं पान्हा भरोनि तुजला हुंबरती गाई ॥धृ॥
रथारूढ रविभास्कर उदया आला तमारी ।
सरली चारी प्रहर रात्र गेली आंधारी ॥
उठोनिया गोकुळिचे जन अनुसरले संसारीं ।
गोपवृंद दधिमंथन करिती उठली घुमारी ॥१॥
रावे अविसाळिं या वृक्षाअरुते किलबिलती ।
मधुवनाचे ठायीं कोकिळ सुस्वरें गाती ॥
कमळदळाच्या भोवते भोवते मधुकर रुंजती ।
मयूर पिच्छें उचलुनि टाहो उच्चस्वरें करिती ॥२॥
चिमणालीं वासुरे पुच्छ उचलोनी धावती ।
त्याची माई त्याला तुजवीण न पेऊं देती ॥
उंची माना करुनि गाई भोवताल्या पहाती ।
हंबरडे फोडुनि सखया तुजला बाहाती ॥३॥
चिमणाल्या घोंगड्या चिमण्या वेताट पहाती ।
चिमणाले गोपाळ आले तुझे सांगाती ॥
वडजे आणि वाकडे नाचत नाचत येती ।
बोबडिया शब्दानें सखया तुजला बाहाती ॥४॥
द्वारिं येउनि उभी राधा सुंदर वेल्हाळी ।
ऐकुनिया शब्दासि जागा जाला वनमाळी ॥
नंदयशोदा प्रेमें हसोनि पीटीली टाळी ।
निरंजन आरती घेउनि भावें ओवाळी ॥५॥