करुणा - अभंग ३४ ते ३६

३४.
गजेंद्रासी उद्धरिलें । आम्हीं तुझें काय केलें ॥१॥
तारिली गणिका । तिहीं लोकीं तुझा शिक्का ॥२॥
वाल्हा कोळी अजामेळ । पापी केला पुण्यशीळ ॥३॥
गुणदोष मना नाणीं । म्हणे नाम याची जनी ॥४॥
३५.
राजाई गोणाई । अखंडित तुझे पायीं ॥१॥
मज ठेवियेलें अग्रवाटा ॥३॥
देवा  केव्हां क्षेम देसी । आपुली म्हणोनी जनी दासी ॥४॥
३६.
काय करूं पंढरीनाथा । काळ साह्य नाहीं आतां ॥१॥
मज टाकिलें परदेशीं । नारा विठा तुजपाशीं ॥२॥
श्रम बहु झाला जीवा । आतां सांभाळीं केशवा ॥३॥