-
भ्रज्ज् 1.
cl. 6. Ā. P. ([Dhātup. xxviii, 4] ; cf. √ भृज्) भृज्ज॑ति, °ते (in, [Bhaṭṭ.] only forms of the pr. P. , and pf. बभ्रज्ज; Gr. also pf. बभ्रज्ये and बभर्ज, °जे; aor. अभ्राक्षीत्, अभार्क्षीत्; अभार्क्षीत्, अभष्ट; अभर्ष्ट; fut. भ्रक्ष्यति, °ते, भर्क्ष्यति, °ते; भ्रष्टा, भर्ष्टा; inf. भ्रष्टुम् and भर्ष्टुम्; ind.p. भृष्ट्वा), to fry, parch, roast (
esp. grain),
[RV.] ;
[GṛŚrS.] &c.:
Pass. भृज्ज्यते (
ep. also
°ति;
p. भृज्ज्यमान,
[Nir.] ) :
Caus. भर्जयति (
cf. √
भृज्;
Gr. also
भ्रज्जयति;
aor. अबभर्जत् or
अबभ्रज्जत्),
to fry, roast,
[Suśr.] ;
[ĀpŚr.] Sch. :
Desid. बिभ्रक्षति,
बिभर्क्षति;
बिभ्रज्जिषति,
बिभर्जिषतिGr. :
Intens. बरीभृज्ज्यते,
बाभ्रष्टि,
बाभर्ष्टि,
ib.
-
भ्रज्ज् [
cf. √ भ्राज्; Gk. φρύγω; Lat. frigere.]
-
भ्रज्ज् 2. (
ifc. ; nom. भ्रट्) roasting, frying, [Pāṇ. 8-2, 36.]
Site Search
Input language: