-
छात्त्र m. am. (
fr. छत्त्र [q.v.] [Pāṇ. 4-4, 62] ) ‘sheltered’, a pupil, scholar, [Pañcat.] ; [Rājat. vi, 87] ; [Vop.]
-
छात्त्र n. n. a kind of honey, [Suśr. i, 45, 8, 2 and 6] ; [Bhpr. v, 21, 14.]
-
छात्त्र b
°त्त्रक, &c. See √ 1.छद्.
Site Search
Input language: