|
पु. १ पुन्हां शक्ति , जोम , उत्साह परत येणें ( दुखणें , संकट इ० नंतर ) २ सत्ता , संपत्ति ; मान इ० पुन्हां प्राप्त होणें अलीकडे राजाचा आश्रय लागल्यापासून ह्यानें सावर घेतला . ३ वळकटी ; दाब . - पेद ५ . ३३ . ४ स्थिरस्थावर . [ स + आवरणें किंवा सं . सम + व्याहर ] सावरणें , सांवरणें - १ गोळा करणें ; एकत्रित आणणें ; आवरून ठेवणें . २ सांभाळून धरणें ; पडूं न देणें . ( घसरलेला माणूस , वस्तू ) उचलून धरणें . हा पडत होता म्यां त्यास सावरून धरलें . ३ पुन्हां पूर्व स्थितीवर येणें ( दुखणें , विपत्ति , नुकसान इ० नंतर सशक्त होणें ). ४ दुरुस्त करणें ; सुधारणें ( चुकी , खोटें वर्तन इ० ). ५ शाबूत राखणें ; धक्का लागूं न देणें ; जसाचा तसा ठेवणें . वेद मर्यादा सावरी । प्रीति ज्याची देवावरी । ६ काळजीपूर्वक , निगा , आदर ठेवून सांभाळणें , रक्षिणें . मृत्तिका घेऊनि घाली वदनीं । कोण वनीं सावरी तीतें । तशी प्रकट हे निजाश्रित जना सांवरी । - केका १२० . ७ आदर , विनय इ० भाव दिसतील असें वागणें . तो धांवला सावरोन । चरणीं मिठी घातली । - जै ८५ . २२ ; - नव १२ . १९८ . ८ अंग धरणें ; लठ्ठ होणें . ९ पार पाडणें ; तडीस नेणें . स्वयंवरीं कृष्ण कसा वरी ते । केलें कसें साहस साबरीतें । - सारुह १ . ४२ .
स्त्री. शेवरी ; एक प्रकारच्या कापसाचें झाड . [ सं . शाल्मली ] सावर्या - पु . सावरीची काठी .
|