शिल

{ śilḥ }

मराठी (Marathi) WN

noun  शेताची कापणी झाल्यानंतर शेतामध्ये जी कणसे सापडतात ती   Ex. मंगला शिल गोळा करत आहे.

ONTOLOGY:

प्राकृतिक वस्तु (Natural Object) ➜ वस्तु (Object) ➜ निर्जीव (Inanimate) ➜ संज्ञा (Noun)

SYNONYM:

सिल

Wordnet:

ben সিল্লা

guj શિલ

hin सिल्ला

kas توٚملہٕ پٔھلۍ

mal കൊഴിഞ്ഞ ധാന്യം

ori ଶୀଁଷା

pan ਸਿਲ਼ਾ

tam அறுவடை ஆனப்பின் நிலத்தில் உள்ள தானியங்களைப் பொருக்குதல்

urd سِلّا , سیلا , خوشہ

महाराष्ट्र शब्दकोश

 पु. घोडयाचा एक रोग . - अश्वप २ . ३३० .
 न. शेताची कापणी केल्यानंतर शेतामध्यें जीं कणसें सांपडतात तीं . शेत संवगूनि नेल्या जाण । ते शेतीं प्राप्त कणसें कांकण । ते शिलवृत्ति संपूर्ण । ऐक लक्षण उंछवृत्तीचें । - एभा १७ . ४१५ . [ सं . ]

A Sanskrit English Dictionary

शिल  n.  1. m. ( [L.] also n.; for 2. See col.2) gleaning, gathering stalks or ears of corn ( accord. to [Kull.] on [Mn. x, 112] = अनेक-धान्यो-न्नयन i.e. ‘gleaning more than one ear of corn at a time’, opp. to उञ्छ = एकै-क-धान्या-दि-गुडको-च्चयन), [Mn.]; [MBh.] &c.
शिल  m.  m. N. of a son of पार्यात्र, [Ragh.]
शिल    2. (for 1. See col.1), in comp. for शिला.

The Practical Sanskrit-English Dictionary

शिलः [śilḥ] लम् [lam]   लम् Gleaning ears of corn (more than one at a time); शिलानप्युञ्छतो नित्यं पञ्चाग्नीनपि जुह्वतः [Ms.3.1;] [Bhāg.1.31.11.]
Comp. उच्छः gleaning ears of corn; शिलोञ्छमप्याददीत विप्रोऽजीवन्यतस्ततः [Ms.1.112;] [Bhāg.3.12.42.]
an irregular occupation.
poor subsistence (अल्पसंग्रह); एवंवृत्तस्य नृपतेः शिलोञ्छेनापि जीवतः [Ms.7.33.]
-वृत्तिः   subsistence by gleaning.

Shabda-Sagara

शिल  n.  ( -लं) Gleaning ears of corn.
 f.  ( -ला)
1. A stone, a rock.
2. Arsenic.
3. A flat stone on which condiments, &c. are ground with a muller.
 f.  ( -ला-ली)
1. The timber of a door-frame.
2. A transverse beam or a beam or stone placed across the top of a post or pillar. 3. Camphor.
 f.  ( -ली)
1. A small earth-worm.
2. A dart, a spike.
E. शिल् to glean, aff. क .

ROOTS:

शिल् क .