भिषज्

{ bhiṣaj }

A Sanskrit English Dictionary

भिषज्    1. ( prob. = अभि √ सज्, ‘to attach, plaster’), only 3. sg. pr. भिष॑क्ति, to heal, cure, [RV. viii, 68, 2.]
भिषज्  mfn.  2. mfn. curing, healing, sanative, [RV.] &c. &c.
भिषज्  m.  m. a healer, physician, ib.
   a remedy, medicine, [RV.]; [AV.]; [Car.]
    N. of a man with the patr. आथर्वण, [L.]
   of a son of शत-धन्वन्, [Hariv.]

The Practical Sanskrit-English Dictionary

भिषज् [bhiṣaj]  m. m. [बिभेत्यस्मात् रोगः, भी-षुक् ह्रस्वश्च [Uṇ.1.134] ]
   A physician, doctor; भिषजामसाध्यम् [R.8.93;] गतस्पृहो धैर्यधरः कृपालुः शुद्धोऽधिकारी भिषगीदृशः स्यात् ।
  N. N. of Viṣṇu.
   Medicine, a remedy. -m. dual. The two Aśvins (physicians of gods). -Comp.
-जितम्   a drug or medicine.
-पाशः   a quack doctor.
-प्रिया  f. f. A species of moonseed (Mar. गुळवेल).
-मातृ  f. f. N. of a plant. (Mar. अडुळसा).
-वरः   an excellent physician. (-रौ) the two Aśvins.
-वरा  N. N. of a plant (Mar. हिरडा).-विद् m. a physician.

Shabda-Sagara

भिषज्  m.  ( -षक्) A Vaidya or physician.
    E. भी to fear, अजि Unādi aff., and षुक् augment; or भिषज् a Kanḍwādi root, to overcome, (disease,) aff. क्विप् .

ROOTS:

भी अजि षुक् भिषज् क्विप् .

संस्कृतम् (Sanskrit) WN

 noun  एकः पुरुषः ।   Ex. भिषजः उल्लेखः कोशे वर्तते
 noun  शतधन्वनः पुत्रः ।   Ex. भिषजः उल्लेखः हरिवंशे वर्तते
   See : अगदः