भातुक

महाराष्ट्र शब्दकोश

  न. 
   ( काव्य ) भोजनाव्यतिरिक्त लहान मुलांस देतात तें खाद्य ; खाऊ ; भातकूल . जे लोकत्रयाचें भातुकें । खेळतांचि खाय कवतिकें । - ज्ञा ३ . २४८ .
    अल्प उपाहार ; फराळ ; खाद्य ( पीठ , पोहे , लाडू , इ० ). मज भीक कांहीं देवा । प्रेम भातुकें पाठवा । - तुगा ११८२
   चांगलें , चवदार हलकें खाद्य . देई आवडीचें भातुकें । - मुआदि १३ . ६ .
    भक्ष्य . देहा केंवि रिझे । हें काळाचें भातुकें । - तुगा .
    अन्न ; आहार . कृष्ण दर्शनाचेनि भातुकें । ... माझें शरीर अजेय । - जै ५ . ५ .
   विवाहात वधूकडून वराकडे नेतात ते फराळाचे पदार्थ . - शास्त्रीको . [ भात ]