-
अनुशास् [anuśās] 2 [P.]
-
(a) To advise, persuade, prevail upon, address; इति ध्रुवेच्छामनुशासती सुतां शशाक मेना न नियन्तुमुद्यमात् [Ku.5.5;] पूर्वानुशिष्टां निजगाद भोज्याम् [R.6.59.] (b) To direct, tell, order, enjoin, to teach, instruct (how to act); दशरथप्रभवानुशिष्टः [R.13.75;] वत्से त्वमधुनाऽनुशासनी- यासि [Ś.4;] राजपत्नीनियोगस्थमनुशाधि पुरीजनम् [Bk.2.17;] को नु खलु मामेवमनुशास्ति V.4 tells, directs; मघवा वनगमनाय कृतबुद्धिं भवन्तमनुशास्ति V.5 tells, directs; माणवकं धर्ममनुशा- स्ति Sk.; [Ms.6.86.]
-
To rule, govern.
-
To chastise, punish, correct; इयमेव तावत्प्रथममनुशासनीया [Ve.2;] अरिकुल- मनुशासनीयम् 3; स्वकर्म ख्यापयन्ब्रूयान्मां भवाननुशास्त्विति [Ms.11.] 99,9.233.
Site Search
Input language: