-
खण्ड् [khaṇḍ] 1 P. (खण्डयति, खण्डित)
-
To break, cut, tear, break to pieces, crush; [Bk.15.54;] सौहार्दं शकटेन खण्डितम् [Mu.5.18;] [Śi.7.31,2.24,6.16,12.3.]
-
To defeat completely, destroy, dispel; रजनीचरनाथेन खण्डिते तिमिरे निशि [H.2.] III.
-
To disappoint; frustrate, cross in love; स्त्रीभिः कस्य न खण्डितं भुवि मनः [Pt.1.146.]
Site Search
Input language: