धृत्वन्

{ dhṛtvan }

A Sanskrit English Dictionary

धृत्वन्  m.  m. ‘ supporter’, epithet).">N. of विष्णु, iv, 113 Sch."> [Uṇ. iv, 113] Sch.
   ( only [L.]) a clever man
   a ब्रह्मन्
    virtue
   the sea
क्षेम   the sky ( cf.-)

The Practical Sanskrit-English Dictionary

धृत्वन् [dhṛtvan]  m. m.
   An epithet of Viṣṇu.
   Of Brahmā.
    virtue, morality.
   The sky.
   The sea.
   A clever man.

Shabda-Sagara

धृत्वन्  m.  ( -त्वा)
   1. virtue, morality.
   2. A Brāhman.
   3. The sea.
   4. The sky.
   5. A clever man
   6. A name of VISHṆU.
    E. धृ to hold, क्वनिप् affix, तुक् augment.

ROOTS:

धृ क्वनिप् तुक्

संस्कृतम् (Sanskrit) WN

    see : चतुर