कोंपी

महाराष्ट्र शब्दकोश

स्त्रीन . १ झोंपडें ( शेतांतील गवत पानांचे ); खोपटी ; कुटी ; मांडव ; मंडपी .' तैशी जीवंसी कोंपटी धरूनि ठाकें । ' - ज्ञा . १३ . ७८५ . ' कोपटें आणि धवळारें । ' - एभा १४ . २३२ . २ ( ल .) घर . ' तेणे हुरहुरां जळति कोंपटिआं । स्वर्गादिकांचिआं । ' - शिशु ९१३ . ' लावि अंत ठाऊनि कोपट । ' अमृ ४ . ४ . ' म्हणोनि मटःआचे दारिं कोंपि करुनि असावें .' - पंच १ . २८ . ३ ( ल .) शरिर . ' काय करू उपचार । कोंप मोडकी जर्जर ॥ ' - तुगा ६८२ . ( का . तुळु कोप्प = खोपटी , ख्डें )