-
अस् [as] I. 2 P. [अस्ति, आसीत्, अस्तु, स्यात्; defective in non-conjugational tenses, its forms being made up from the root भू.]
-
To be, live, exist (showing mere existence); नासदासीन्नो सदासीत् [Rv.1.129.1;] आत्मा वा इदमेक एवाग्र आसीत् [Ait. Up.1.1.] श्रुतिद्वैधं तु यत्र स्यात् [Ms.2.14;] शपथे नास्ति पातकम् 8.112; न त्वेवाहं जातु नासम् [Bg.2.12;] आसीद्राजा नलो नाम [Nala. 1.1;] [Ms.5.79;] न अस् not to be, to be lost, disappear, perish, नायमस्तीति दुःखार्ता [Nala.7.16;] अस्ति भोक्तुम् Sk. it has to be eaten; (for other uses of अस्ति see अस्ति s. v.).
-
To be (used as a copula or verb of incomplete predication, being followed by a noun or adjective or adverb; or some other equivalent); भक्तोऽसि मे सखा च [Bg.4.3;] धार्मिके सति राजनि [Ms.11.11;] आचार्ये संस्थिते सति 5.8; so एवमेव स्यात्, तूष्णीमासीत् &c.
-
To belong to, be in the possession of (expressed in English by have), with gen. of possessor; यन्ममास्ति हरस्व तत् [Pt.4.76;] यस्य नास्ति स्वयं प्रज्ञा 5.7; न हि तस्यास्ति किंचित् स्वम् [Ms.8.417;] नास्ति बुद्धिरयुक्तस्य [Bg.2.66.]
Site Search
Input language: