अवसादः [avasādḥ] 1 Sinking, fainting, sitting down
[Ki.18.] 47; अनवसादः safety, protection; failure, as of the voice.
Ruin, loss, destruction, decline; धैर्यावसादेन कृतप्रसादा वन्यद्विपेनेव निदाघसिन्धुः
[Ki.3.38;] पर्यायजयावसादा
[Ki.17.18;] विपदेति तावदवसादकरी
[Ki.18.23,6.41;] [Mv.2.] End, termination.
Want of energy, exhaustion, languor, fatigue, pain; बन्धनाच्चावसादान्मे श्रेयः प्रायोपवेशनम्
[Rām.4.55.11.] किमिवावसादकरमात्मवताम्
[Ki.6.19.] (In law) Badness of a cause, defeat, losing (a cause); अलं स्वपक्षावसादशङ्कया
[M.1.]