अभिधानम्

{ abhidhānam }

The Practical Sanskrit-English Dictionary

अभिधानम् [abhidhānam]   1 telling, mentioning, speaking, naming, denotation; एतावतामर्थानामिदमभिधानम् Nir.; गोशब्दस्य वाही- कार्थाभिधानम् [S. D.]
   (In gram.) Asserting or predicating something of another, as the subject of an assertion, ( which then can be put in the nom. case only); predication, assertion; see [P.II.3.2] [Sk.]
   A name, appellation, title, designation; अभिधानं तु पश्चात्तस्याहमश्रौषम् [K.32;] तवाभिधानाद् व्यथते नताननः [Ki.1.24;] (at the end of comp.) called, named; ऋणाभिधानाद् बन्धनात् [R.3.2.]
   An expression, word.
    speech, discourse महत्तमा- नामभिधानयोगः [Bhāg.1.18.18.]
   A dictionary, vocabulary (of words), lexicon (in these last 4 senses said to be also m.)
   A song, षट्पादतन्त्रीमधुराभिधानम् [Rām.4.28,36.] -Comp.
-चिन्तामणिः  N. N. of a celebrated vocabulary of synonyms by Hemachandra.
-माला   a dictionary.
-रत्नमाला  N. N. of a vocabulary of words by Halāyudha.
-विप्रतिपत्तिः    incongruence of the word and the sense intended to be conveyed thereby; केयमभिधान- विप्रतिपत्तिर्नाम । यदन्यथाभिधानमन्यथाभिधेयम् । ŚB. on [MS. 9.3.13.]

संस्कृतम् (Sanskrit) WN

    see : अभिव्यक्तिः, उपाधिः, शब्दकोशः, नामधेयम्, कोशः