अपकृष्ट [apakṛṣṭa] p.p. p. p. p.
Drawn or taken away, removed; अपकृष्टश्चाणक्याच्चन्द्रगुप्तः Mu.4 severed, alienated estranged, cut off; so नृपोऽपकृष्टः सचिवात् 4.14; extracted, drawn out, dragged, lost, diminished, brought down, depressed, lowered &c.
Drawn or attracted by; सर्वं दैवापकृष्टं मन्यते युधिष्ठिरः
[Ve.5,] dependent on, or the work of, Fate.
Low, vile, base, inferior, mean (opp. उत्कृष्ट); न कश्चिद्वर्णानामपथमपकृष्टोऽपि भजते
[Ś.5.1;] पतिं हित्वाऽपकृष्टं स्वमुत्कृष्टं या निषेवते
[Ms.5.163;8.281;9.24;] सहापकृष्टैर्महतां न सङ्गतम्
[Ki.14.22.] Forbidden, prohibited; चारित्रेण महाबाहुरपकृष्टः स लक्ष्मणः
[Rām.4.33.27.] -ष्टः A crow. -Comp.
-चेतन a. a. mentally debased or corrupted, low-minded.
-जाति a. a. of a low tribe or origin.